100 dagen!

100 dagen op Saba! Een bijzondere mijlpaal waarvan we twee keer 100 dagen terug, nog geen voorstelling van hadden kunnen maken. Deze keer een blog vanuit een regenachtig Saba, waar het is afgekoeld naar 25 graden. Dat betekent jassen aan, en de plaatselijke bakker serveert warme chocolademelk en speculaas. Geen grap.

De eerste vakantie zit erop. Het was een heerlijk weekje waarin we 's ochtends niet hoefden te haasten. We bedachten van alles om te doen, maar wat was het fijn om ongestoord te kunnen blijven spelen. Voor het eerst in onze tijd met kinderen heb ik zelfs een boek gelezen. Aan het einde van onze vakantie en het begin van de herfstvakantie in Nederland, ontvingen wij ons eerste bezoek. Oom Michael en tante Christa kwamen een week langs om onze leefomgeving te zien. Naast het vliegveld zit de brandweerkazerne, dus van het ophalen maakten we meteen een uitje. David heeft een brandweerpak waar hij goed trots op is, dus in zijn tenue op naar het vliegveld en de kazerne. De bezoekweek was een soort tweede week vakantie, want ondanks dat Sander en ik weer gewerkt hebben, hoefden we een week geen kindjes op bed te leggen en geen boterham te smeren. Naast alle gezelligheid, was ook dat best fijn.

Sander en ik konden een avondje samen weg, en we hebben eindelijk Mount Scenery beklommen.

Op school is de eerste studiedag een feit. Er kwam een Amerikaanse 'motivational speaker'. Hij was de naam waard. Veel lawaai, veel muziek, veel dansen, veel staan; iets te veel voor deze nuchtere Nederlander. En toen ook nog eens de accu van de witte auto het begaf op de weg terug, was ik wel behoorlijk klaar met de dag. De eerste dag die net aan een voldoende score (de lunch was top) tegenover alle andere fantastische dagen hier.

Met m'n klas heb ik een aantal uitjes gedaan. Normaal houd ik daar niet van. Gedoe om ouders te regelen om te rijden, of iedereen op tijd in de tram proppen, over een stinkkinderboerderij en maar eeuwig koppies tellen, om vervolgens als verzopen katjes weer terug naar school af te reizen, hopend op geen oponthoud in het verkeer. Misschien is dit licht overdreven, maar ik houd dus niet van schooluitjes. Tot nu! Hier wacht de schoolbus, levert je binnen 10 minuten op de juiste plek af omdat Saba klein is, en elke keer is het uitzicht adembenemend.

Morgen is Sander jarig en vanavond zijn we alvast uit eten geweest, omdat morgen alles al volgeboekt zat ivm Halloweenactiviteiten. Een verjaardag in oktober die we in korte broek gaan vieren, met hoogstwaarschijnlijk een gebakje van de plaatselijke bakker. Verjaardag, Halloween, Thanksgiving, Sabadag, Sinterklaas en Kerst: er komen weer een boel festiviteiten aan. Op naar nog veel mooie momenten in de volgende 100 dagen!