Gelukkig nieuw jaar!

Op eerste kerstdag bakten en kookten we wat af met elkaar en aten we onszelf tonnetje rond. Op tweede kerstdag lagen we voor pampes op de bank, en konden we onszelf met moeite tot een wandelingetje zetten. Klinkt als een Kerst zoals altijd!

Op de foto: we passeerden een kerststalletje waarbij de verhoudingen nogal gek lagen. Een koe die net zo groot was als de stal, twee kamelen die je steeds verder in het gras zag verdwijnen en herders van formaat Goliath tot David (niet de onze) en alles daartussenin.

Dat er bij Sinterklaas ook een pakjesavond hoort, was David en Nora ontgaan. En na wat schoencadeautjes die de naam geen eer aandeden, omdat ze bij lange na niet in de schoen pasten, vonden ook wij het wel prima.

Dus door naar: de intocht van de kerstman!

Die wordt hier onthaald op het vliegveld waar hij in een brandweerauto aankomt. Zoek de grap...

Daarna begon de drie weken durende kerstvakantie waarbij David en Nora twee keer een groot en duur cadeau kregen van de opvang en bij de eerder genoemde intocht. Toch een mooi idee dat belastingcenten naar cadeautjes voor dankbare kindjes gaan, in plaats van naar die nieuwe verkeersdrempel verderop in de straat.

Vonden wij hier de stress rondom de Sint wel meevallen, dit werd dubbel en dwars ingehaald bij de kerstman. Zelfde concept, maar toch nieuw. Want in plaats van een schoen zetten, hang je schijnbaar een sok op. Reden om voor een derde keer op één avond uit bed te komen om te overleggen welke sok het handigst is om te gebruiken. Het maakte dat we op derde kerstdag voor 10 uur 's ochtends alles wat aan Kerst deed denken weer hadden opgeruimd en we zo snel mogelijk weer terug naar de realiteit gingen. De rust keerde meteen weder, letterlijk en figuurlijk.

Met oud en nieuw aten we oliebollen van de bakker, en waar in Nederland mensen per ongeluk ijs eten omdat ze onderuit gaan, aten wij er bewust eentje.

Aan het eind van onze straat heb je een kronkelweg naar een strandje, waarbij je zeker weer dat je na een ritje je remmen kan vervangen. Een paar weken per jaar spoelt de zee daar zand aan, en is het een heerlijke plek om te spelen en zwemmen. Naast het zwemmen bij de haven en het vliegveld, een nieuw favoriet plekje.

David wilde ook nog graag leren fietsen: zo gezegd zo gedaan. Sander gaf hem een duwtje en hij fietste er zo vandoor. Kunnen we ook weer afstrepen! Na ruim twee weken zei David dat hij de vakantie heel leuk vond, maar vroeg hij wel wanneer hij weer met zijn Engelse vriendjes mocht spelen. Van wie hij deze subtiele aanpak heeft, is ons onduidelijk, maar het was dus ook weer fijn om deze week weer te beginnen!

In deze eerste schoolweek kwam het administratiemannetje van school een twintigtal brieven brengen, allemaal aan mij geadresseerd van de belastingdienst. Adressen werken hier nog niet helemaal top, maar men kent mij inmiddels al als de juf, dus via school kwam de post toch aan. Hoe fijn. Ofzo. Want per brief die ik opende, steeg mijn verbazing en frustratie. Ik zal eerst vertellen dat we in Nederland onze kinderopvangtoeslag probeerden stop te zetten, maar dat het niet erg scheen door te komen aangezien we tot op heden nog steeds toeslag ontvangen en de aanvraag online 'in behandeling' blijft staan. Maar tot mijn verbazing werd in één van de brieven bevestigd dat ik de toeslag stop had gezet en niets meer zou ontvangen. Alle overige 19 brieven gingen over terugbetalingen, aanmaningen en dreigen met boetes als we de deadlines in augustus en november 2023 niet zouden halen met het terugbetalen van de onterecht ontvangen toeslag. Sommige post kwam ook nog eens via andere eilanden, het sorteerproces vraagt hier nog enige aandacht. Er zal inmiddels vast nog meer post onderweg zijn, en misschien inmiddels ook al wel een deurwaarder. Ach, ons adres klopt nog niet, dus ons zal hij hier niet vinden.

Al met al: we hebben een heerlijk lange vakantie achter de rug en gaan uitgerust het nieuwe jaar in. We wensen jullie allemaal een heel fijn 2024 met veel prachtige momenten!