Vakantie, verjaardag en nog meer vakantie

Als ik aan het eind van mijn schooldag op m'n telefoon kijk, heb ik 22 gemiste oproepen in een kwartier tijd. Allemaal mensen van de opvang hebben me geprobeerd te bereiken, en als ik de eerste terugbel hoor ik dat ik zo snel mogelijk naar het ziekenhuis moet, Nora is met de ambulance afgevoerd. Ik race erheen, en in 5 minuten ben ik in het ziekenhuis. Als Nora me ziet zegt ze: 'Mag ik m'n tas, dan kunnen we naar huis.' Ze had een bloedneus die niet wilde stoppen... Ik ben allereerst dankbaar voor de goede zorgen, maar trek toch ook een wenkbrauw op als ik de reden hoor. De dienstdoende arts bevestigt gelukkig mijn gevoel: met loeiende sirenes naar het ziekenhuis is niet persé het meest wenselijk voor een peuter met een bloedneus. Na nog een uitbrander van de opvang te hebben gehad omdat ik pas na 20 minuten er was, neem ik Nora mee naar huis. Ze heeft een mooi verhaal om aan David te vertellen, want ze mocht in de ambulance!

Wat hebben we weer een fantastische weken achter de rug! We zijn met Hemelvaart een paar dagen naar Sint Maarten geweest. Heen met het 'herrievliegtuig' en terug met de boot. Het vliegtuig was een succes, de boot wat minder met twee kotsende kindjes. Daar gaan we mooi niet meer op met ons allen. We hadden een hotel met zwembad en aan een zandstrand, en daar hebben we de meeste tijd doorgebracht. Op de laatste dag zijn we naar een fort geklommen en hebben we in de hoofdstad rondgewandeld. Het was enorm heet, op Sint Maarten is het duidelijk warmer dan op Saba. We zijn in de supermarkt geweest en David en Nora keken hun ogen uit. Een heel schap vol met snoepjes! Konden we die misschien niet allemaal meenemen? En er waren eierkoeken, ze wisten niet meer wat het was, maar ze lustten ze zeker nog! In drie dagen zijn er 18 eierkoeken verorberd.

Sander en ik hadden bedacht dat we na de zomer in Sint Maarten een puppy zouden aanschaffen. En als we dan nu toch er al waren, konden we meteen het asiel bezoeken. Maar toen was daar Rosie! Rosie de coconut retriever, Caribisch woord voor een vuilnisbakkenras, was samen met haar moeder bij de dierenarts gebracht omdat hun baasje niet meer voor ze kon zorgen. Met man en macht werd er naar een nieuw plekje gezocht, en wij besloten dat we het met Rosie wel wilden proberen, het was nu urgent. En wat is Rosie een enorm lief beest. Ze is niet opgegroeid met kinderen, maar David en Nora konden enorm goed met haar overweg. Helaas zitten er ook nadelen aan een getraumatiseerde hond. Ze was bang voor Sander en hing erg aan mij. Ze is één brok energie, als ze me zag of uit de bench mocht, sprong ze als een kangoeroe door de kamer en hupste alles en iedereen omver. Wel enorm leergierig, ze had verschillende commando's zo onder de knie. Helaas merkten we dat ze wat bang werd van David en Nora en steeds meer haar bench weer ging opzoeken. De match bleek toch niet de beste, en toen een mevrouw aanbood om Rosie permanent in huis te nemen, hebben we toch met een zwaar hart afscheid van haar genomen. Of we van de zomer alsnog een puppy in huis halen, weten we nog niet.

Eind mei mocht ik mijn verjaardag vieren! De kinderen op school waren erg enthousiast, en toen ik in de winkel een diversiteit aan browniemixen zag, vertelde ik terloops een aantal keer in de klas dat ik erg van brownies houd. Op de dag zelf mocht ik niet in de klas, de kinderen waren nog druk aan het versieren. Ze haalden David op bij zijn juf, hij mocht mij naar de klas brengen. En jawel, twee grote brownietaarten stonden klaar in de klas! Samen met veel snacks, drinken en slingers. De kinderen en ik hebben genoten van deze dag met veel eten, spelletjes spelen en een filmpje kijken.

En toen was het aftellen naar Davids verjaardag. Elke ochtend vroeg Nora of het al zaterdag was, en David vroeg hoeveel nachtjes hij nog moest slapen. En eindelijk, eindelijk was het 1 juni! 's Ochtends mocht hij eerst onze cadeaus uitpakken en daarna belden we de familie en mocht hij ook hun cadeautje uitpakken. Alles lag al een aantal weken klaar in de kast. 's Middags kwamen er vrienden langs en zongen we voor David met muts bij de roze regenbogentaart! Hij wilde 's avonds uit eten en toen was het feest voorbij. Hij heeft enorm genoten, en vond het zijn leukste verjaardag ooit. De dag ervoor had hij het ook op school gevierd, hij vond alle aandacht prachtig!

Nu gaan we de laatste schoolweken in. In mijn groep probeer ik er wat leuks van te maken, en regel ik allerlei activiteiten. Zwemmen in een zwembad bij een hotel, boottocht met snorkelen, nachtje slapen in de school, dagje Sint Maarten en het afscheid vorm geven. Eer van mijn werk, elke activiteit vinden de kinderen nog leuker dan de vorige. Ze doen niet veel leuke activiteiten, maar zo'n laatste jaar, daar maken we natuurlijk wat van! Nog 4,5 week vol met activiteitjes en dan is het weer vakantie!